Gel kendini bil geçmeden ömrün bu fenadan
Bir mürşide bağlan haber al zevk-i bekâdan
Rüzgar gibi geçmekte günün gafleti, terk et
Gir mekteb-i irfana, oku ilmi Hüdâ’dan
Dünyada hezar, fende baş olsan sana derler
Herşeyi bilir, kendini bilmez cuhelâdan
Girdaba düşen kurtaramaz kendini asla
Kâmil çıkarır hurfe-i girdab-ı belâdan
Alâyiş-i beyhûdeye aldanma, tuzaktır
Allah’ı seven geçmelidir hubb-ı sivâdan
Zan ehli tapar vehm ile mec’ul-i ilâhe
Hakk’ı tanıyan dem vuramaz çun ü çirâdan
Tut her sözünü aşk ile sen mürşid-i pâkin
Tab’ın yok olur zulmeti ol nur-i ziyâdan
Bir dil ki dil-ârâyı bilip oldu dil-âgâh
İsmi yazılır defter-i aşka “Urefâdan”
Bâki’ye ulaşmak dileyen olmalı fânî
FÂNÎ cana bin can katılır nefh-i Hüdâ’dan
Lütfi Filiz
Reklamlar
ilahiask
0 Responses to “Lütfi Filiz’den şiir”